Matrijsonderdelen

Een matrijs bestaat uit twee hoofddelen, een inspuitzijde en een sluitzijde. Samen omsluiten de delen één of meerdere vormholten.

Bij kunststof spuitgieten wordt de vormholte gevuld met kunststof via de aanspuitkanalen en aanspuitingen. De aanspuitkegel (en dikwijls ook een deel van de vormholte en aanspuitkanalen) is in het vaste matrijsdeel (de inspuitzijde) uitgespaard; de overige delen hiervan bevinden zich in het bewegende matrijsdeel (de sluitzijde of uitstootzijde).

Beide matrijsdelen zijn voorzien van koelkanalen. Met afstandsstukken is in de sluitzijde een ruimte gecreëerd voor het uitstootmechanisme, de zogenaamde uitstootplaten, waarin de uitstoters gemonteerd zijn. Deze ruimte dient zo hoog te zijn uitgevoerd dat de uitstoters de voor het product benodigde slag kunnen maken.

Voor een goede centrering van beide matrijshelften worden leipennen aangebracht (2-4 stuks), eventueel in combinatie met leibussen. Om de matrijsdelen altijd in de juiste stand ten opzichte van elkaar te krijgen wordt een afwijkende diameter uitgevoerd of wordt een asymmetrische stand van de leipennen gekozen.

De leipennen worden bij voorkeur in de spuitzijde van de matrijs geplaatst, zodat ze bij het uitstoten van het product (of de producten) een vrije val niet belemmeren. Met behulp van centrering in de spuitzijde wordt de matrijs in de juiste stand ten opzichte van de spuitgietmachine gebracht.

Maximaal te spuitgieten oppervlak

Het maximaal te spuitgieten oppervlak is het totale geprojecteerde oppervlak van de te spuitgieten producten en de eventuele aanspuitkanalen (bij meervoudige matrijzen). Deze factor is afhankelijk van de sluitkracht, injectiedruk en injectiesnelheid van de machine. De optredende injectiedruk is afhankelijk van de vloeiweg van het polymeer en de wanddikte van het product. De optredende drukken kunnen oplopen tot meer dan 2.000 MPa.